Nabij 't Twiske
Juweel van Waterland
Ervaar de natuur en cultuur van het oude, middeleeuwse landschap nabij ‘t Twiske. Ontdek, zittend in een bootje hoe fraai dit gebied is. Een veenweidegebied met enkele moerasbosjes. Veel vogels, hier en daar koeien en schapen, een enkele geit en weidse uitzichten. De bruggetjes kunnen zelden open en zijn meestal nogal laag. Dus niet geschikt voor jachten of al te extravagante sloepjes.
Elke route is voorzien van een beschrijving, een gedetailleerde topografische kaart en een Google Maps versie. Met deze laatste is de route tijdens het varen goed te volgen is op een mobiele telefoon. Handig bij de navigatie en om te voorkomen dat je in de verkeerde slootjes terecht komt! Van diverse routes is er ook een video-impressie.
Recent verschenen: Vaarroutes Eilandspolder
Het Twiske, den Twisck, de scheiding tussen de veenontginningen vanuit Waterland en vanuit Kennemerland. Later de scheiding tussen twee gebiedsdelen, twee “bannes”, namelijk Oostzaan en Landsmeer en lopend langs de grens tussen de Polder Oostzaan en de Polder Waterland.
Oorspronkelijk een moerasgebied, een groot veenkussen waaruit later grote delen werden weggeslagen en tot meer werden. Nu gedraineerd en bedijkt, een cultuur landschap, gemaakt dankzij zwaar handwerk en veelal in armoede. Met kleine dorpjes waar de mensen werkzaam waren met melk- en vooral ook pluimvee, in de scheepvaart of soms met het koken van walvistraan. De meren zijn nu polders, de dorpen gegroeid en de verstedelijking rukt op .
Recent verschenen: Historie Eilandspolder
Landschap & Natuur
Waterland was een moerasgebied. Nu een door de mens gemaakt cultuurlandschap. Een gebied dat aktief door de mens beheerd moet blijven, althans als we prijs stellen op weidegebieden met veel vogels en goed bevaarbare wateren waarin het goed vissen is. Anders rukken de bosjes op en groeien de sloten langzaam dicht.
Lang was dit een landbouwkundig weinig productief gebied en verwaarloosd. Delen werden zelfs gebruikt als stortplaats voor huisvuil van Amsterdam en restanten van de chemische industrie. Nu is het grotendeels “gesaneerd” en meer en meer gewaardeerd. Een groot deel valt onder “Natura 2000” een Europees netwerk van broed- en rustgebieden. Waterpeil, beheer en gebruik worden zoveel mogelijk op deze natuurfunktie afgesteld.
